Beveiligingsplannen voor evenementen laten vaak te wensen over. Copy-paste op basis van de sjablonen van een ander is schering en inslag. Verder dan een uitgebreide beschrijving van het evenement, de beveiligingsorganisatie en de inzet van beveiligers komt het vaak niet. Niet beter, wel omvangrijker? Dat betekent meestal veel bladvulling over reeds wettelijke geregelde onderwerpen, zoals het bezitten van een vergunning. Herkenbaar? Wie veel beveiligingsplannen voorbij ziet komen pikt ze er zo uit.

Mis gaat het ook wanneer het beveiligingsplan door gaat voor veiligheidsplan. Of wanneer het plan een mengelmoes is van beiden. Het verschil is niet zo ingewikkeld. Bij beveiliging gaat het om weerstand bieden tegen opzettelijke verstoringen. Dit opzettelijke of moedwillige karakter is bepalend voor het verschil tussen beveiliging en veiligheid. Het beveiligingsplan is dus niet uitwisselbaar met het veiligheidsplan, het een kan wel onderdeel zijn van het ander. De professional die een beveiligingsplan opstelt weet dat beveiliging smaller is dan veiligheid, maar breder dan de eigenschappen van het evenement, beveiligers en de beveiligingsorganisatie.

Doel en inhoud beveiligingsplan

Wie sec beveiliging wil beschrijven in een plan moet zich vooral richten op de combinatie van beveiligingsdoelen en bijpassende maatregelen. Risico’s vormen daarvoor de basis. Een inhoudelijk sterk beveiligingsplan geeft inzicht in de te beveiligen belangen in relatie tot die risico’s. Dat beveiligingsplan moet aangeven welke beveiligingsmaatregelen ingezet worden en welke weerstand (tegen ongewenst moedwillig handelen) dat oplevert. Daarnaast moet het plan duidelijk zijn over de geaccepteerde risico’s, de zogenoemde restrisco’s. Wie deze inhoud voor zich heeft liggen is in staat het beveiligingsniveau te beoordelen.

Beveiligingsplan 1.0

 Een beveiligingsplan waarin het bovenstaande goeddeels ontbreekt en vooral schrijft over de beveiligingsorganisatie en de inzet van beveiligers zou een basisbeveiligingsplan genoemd kunnen worden, het beveiligingsplan 1.0 zogezegd. Dat is geen punt wanneer het plan betrekking heeft op bijvoorbeeld een lokale muziekavond waar het voor iedereen duidelijk is dat de inzet van beveiligers zich beperkt tot klassieke beveiligingstaken, zoals sociaal toezicht en het aanspreken van de bezoeker die zich misdraagt. In dat geval is een beveiligingsplan 2.0 wellicht overdadig, maar wanneer er sprake is van een evenement met serieuze beveiligingsrisico’s volstaat het beveiligingsplan 1.0 niet. Dan wilt u lezen over de risico’s, beveiligingsdoelen en de concrete maatregelen om ongewenst moedwillig handelen te voorkomen of bemoeilijken alsook de interventieactiviteiten om ongewenste handelingen te stoppen.

Beveiligingsplan 2.0

Het beveiligingsplan 2.0 geeft kernachtig de meest relevante informatie en maakt in ieder geval duidelijk waarom en waartegen beveiliging nodig is. Concreet bevat een beveiligingsplan 2.0 in ieder geval de volgende inhoudselementen:

1. Inleiding
   Duidelijkheid over de afbakening, opbouw en samenstelling van het beveiligingsplan, alsmede over de verhouding tot andere plannen.
2. Organisatie van de beveiliging
   De manier waarop verantwoordelijkheden, taken, bevoegdheden, verantwoordings- en coördinatiestructuren zijn belegd, alsook de communicatiesturen en relaties tussen betrokken partijen.
3. Risico’s
   De risicoanalyse en de activiteiten om het risicobeeld actueel te houden. Uit de risicoanalyse wordt duidelijk wat de beveiligingsdoelen zijn. Hierbij kunnen te beveiligen belangen en risicoplaatsen opgemaakt worden en kan een passend beveiligingsniveau gedefinieerd worden.
4. Maatregelen
   De selectie van beveiligingsmaatregelen gericht op de beveiligingsdoelen en de werking van de maatregelen.
5. Incidentscenario’s
   De meest voorstelbare incidentscenario’s en kant en klare aanpak daarvan op basis van bestrijdingsprocessen.
6. Restrisico’s
   De geaccepteerde resterende risico na het nemen van alle maatregelen.

Een uiteenzetting van de kenmerken van het evenement kan beperkt worden tot enkele zinnen in de inleiding. Dat helpt bij het geven van context. Andere relevante kenmerken komen terug in de risicoanalyse. De informatie over de beveiligingsorganisatie hoeft ook niet meer te zijn dan een paar zinnen onder punt 2. Bij een korte en bondige formulering van de overige onderwerpen kan worden volstaan met minder dan tien pagina’s. Dat wil zeggen minder tekst, maar meer relevante inhoud dan menig beveiligingsplan. Bovendien dwingt het beveiligingsplan 2.0 de opsteller om na te denken over de reden voor maatregelen, de maatregelen op zichzelf én het effect daarvan. Het dwingt daarmee tot het mobiliseren van deskundigheid. De niet-deskundige zal snel door de mand vallen, in ieder geval tot het moment copy-paste weer mogelijk is en de boventoon voert.